Het shaffy theater staat voor mij voor Steve Austen. Zelf was ik medio 1969 programmeur van de jongeren sociĆ«teit So What in Gouda – wat nu nog steeds een kernpodium voor de pop is – en hoe Steve Austen aan mijn naam kwam is mij altijd een raadsel gebleven. Opeens werd ik geregeld gebeld of ik deze of gene artiest wilde boeken. Nu hadden wij Ramses en Liesbeth wel op de oude locatie gehad, maar dat moet rond 1967 zijn geweest. Kortom: wat dacht ik van Neerlands Hoop of van Rob van Houten of van Anita Kerr. Mij allemaal in de provincie onbekend. Nou dan kom je toch kijken was zijn reactie. Dus ik vaak met een vriendin – want het moest wel leuk blijven – naar Amsterdam om als gast de aanbiedingen in Shaffy te aanschouwen. Het theater was iedere keer weer een feest om er te zijn, kleurrijk, leuk publiek, vrijheid blijheid alom. Naast Neerlands Hoop (groot succes in Gouda) en Van Houten heb ik niet veel geboekt. Kerr was sowieso aan de prijzige kant. Van de meeste voorstellingen begreep ik niet zo veel, niet vreemd eigenlijk want met kunst heb ik nooit echt iets gehad. Misschien ging mijn interesse meer richting kunstenaars, ben uiteindelijk met een zangeres gehuwd en doe al bijna 40 jaar muziekmanagement. Maar Shaffy was voor mij een soort thuiskomst en Steve Austen heb ik nooit ontmoet, terwijl ze onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn voor mij.
Cees DeWit, Citroen Management